bosfascinatie, november 2016

Ga je naar het bos om even een frisse neus te halen of tot rust te komen? Wie kom je tegen tijdens je eigen boswandeling? In het artikel ‘overheid wil jongeren het bos in sleuren ‘ in NRC van 12 november 2016 wordt gesteld dat de jongeren tussen 15 en 30 jaar nooit in het bos komen. “Als kind vind je het misschien leuk en later ga je met je eigen kinderen ook weer naar het bos om te ontdekken en te spelen.”

Als wildplukgids heb ik regelmatig jongeren mee om te ontdekken wat je allemaal kunt eten uit de natuur. Dat is in het bos, langs de rivier en de akker.  Ik ben daar mee gestart om mensen op een speelse manier weer in contact te brengen met de natuur en met de betekenis van natuur voor de mens, zoals ik dat zelf altijd ervaar wat die voor ons kan betekenen. Wat me opvalt is dat in mijn omgeving juist mensen uit deze leeftijdsgroep heel bewust bezig zijn met voeding en omgeving. Zij willen (her)ontdekken waar onze belangrijke voedingsstoffen oorspronkelijk vandaan komen. En genietend van de mooie omgeving komen ze met elkaar in gesprek over wat hen drijft.Ook tijdens coaching sessies in de natuur merk ik hoe veel rust en inspiratie het bos geeft aan jongeren die zoekende zijn en die zicht willen krijgen op terugkerende patronen in hun leven.

In beide gevallen is het bos een decor waar de veelvormigheid en sfeer leidt tot het openen van je zintuigen. Dit zorgt er voor dat de boswandeling een andere wordt dan ooit tevoren. Je gaat je verbonden voelen vanwege de ervaringen die je er hebt. En dat sluit dan weer mooi aan bij datgene dat Silvo Thijssen, directeur van  Staatsbosbeheer in het artikel stelt:  ”voor mij betekent natuur onder meer het verbinding leggen met iets dat groter is dan jezelf’. Dat is misschien wel waar we het meest naar op zoek zijn. Niet alleen in spirituele zin, maar ook veel praktischer in relatie tot hoe we willen leven en ons voeden. De oplossingen die aangedragen worden druisen dan ook een beetje in tegen deze observatie. Het organiseren van allerlei activiteiten, die het ‘leuker’ maken gaan misschien juist wel in tegen de intrinsieke waarde van het bos of de natuur. Namelijk niet vol geprogrammeerd en met andere betekenissen dan die van onze dagelijkse omgeving.

Het is natuurlijk geweldig als een nieuwe adviesraad na gaat denken over hoe natuurgebieden aantrekkelijker worden voor deze doelgroep. Communicatie staat voor hen bovenaan. Maar laat hen dan vooral communiceren over de waarden die de natuur kan vertegenwoordigen en die misschien nog te weinig aan bod komen. Als we dat we kunnen zien en ervaren boeken we pas echte winst: het bos of de natuur is een niet te missen onderdeel van ons leven waar we weer veel meer gebruik van willen maken.